در بین بنی اسرائیل افرادی بودند که بدون آنکه عبادت و ریاضتی داشته باشند بعد از چهل روز دعایشان برآورده می شد. و گاهی افرادی بودند که تمام وقت خدا را عبادت کرده و به انجام واجبات مشغول بودند ولی دعای آنها بعد از چهل روز مستجاب نمی شد. این افراد نزد عیسی آمدند و از او خواستند تا در حقشان دعا کند.
با عیسی در مورد اجابت دعا صبحت کردند. در این لحظات بر عیسی وحی رسید؛ که بنده من از راهی که باید وارد نمی شوند. با شک و تردید نسبت به پیامبری تو، از من چیزی می خواهند، تا ابد هم که دعا کنند مستجاب نخواهد شد. عیسی رو به آنها گفت؛ آیا در حین دعا، پیامبری مرا باور نداشتید؟ آنها توبه کرده و بعد از مدتی از افراد مستجاب الدّعوة در آمدند.(2)